Ronaldo: Çok Özleyeceksiniz Beşiktaş’ı...

Arkadaşımız Andrew Simens, Beşiktaş'ın 100. yıl şampiyonluğunda yer alan isimlerinden başında gelen Brezilyalı savunma oyuncusu Ronaldo Guiaro ile konuştu.

Andrew Simens: Ronaldo’yu en baştan alalım…

Ronaldo Guiaro: Orta halli bir aileye doğdum. Bir erkek kardeşim var. 12 yaşında futbola Sao Paolo’da başladım ve 18 yaşımda profesyonel oldum.

AS: İstanbul’daki günlerinizi bir anlatabilir misiniz?

RG: Çok fazla çıkmazdım. Evde otururdum. En fazla Beykoz’a giderdim.

AS: Çok kısa oldu bu cevaplar. Sahada da hep sakin ve sessiz bir yapınız vardı.

RG: Tarzım bu.

AS: Anladım ama dergi…

RG: Tamam, tamam biraz daha konuşkan olmaya çalışacağım (gülüyor)

AS: Futbol kariyeriniz ile ilgili konuşalım…

RG: Brezilyalı futbolcular için Portekiz ligi Avrupa’nın kapısıdır. Hem dillerimiz hem tarzımız benzer, o yüzden yavaş yavaş ısınırız bu şekilde kıtanın diğer liglerine. Beş sene oynadım burada. İlginçtir, Benfica’da beş, Beşiktaş’ta beş, ardından PAOK’ta beş sene oynadım. Hepsinin sembolü kartal olması da ayrıca ilginç. Ama siz varsınız diye söylemiyorum, beni ben yapan Beşiktaş’tı. Hatta neden yollandım bilmiyorum, keşke hep orada kalsaydım.

AS: Beşiktaş’taki yıllarından bahseder misiniz?

RG: Çok güzel bir aile ortamı yaşadım Beşiktaş’ta. Taraftarından takım arkadaşlarıma kadar, herşey olması gerektiği gibiydi. Takımda herkes herkes ile iyi geçinirdi. Tayfur, Giunti, Cordoba, Zago, Pancu… dikkat edin hepsi birer beyefendi, ama sahada hepsi savaşçıydı. Başkınız Serdar Bilgili. Süreyya iyi adamdı. 100. yılımızda sadece bir mağlubiyet ile bu şekilde şampiyon olduk. Bir de babamız gibi sevdiğimiz taktik bir deha olan Lucescu vardı. Bir takıma 5-3-2 sistemini 3-5-2 gibi oynatan bir antrenör görmedim bir daha. Şimdi maalesef saha dizilişleri çok değişti. Kim iyi defans oyuncu söylemek zorlaştı, taktikler oyunu boğuyor artık.

AS: Formamızı giyerken unutamadığınız maçlar hangileri?

RG: Diğer Ronaldo, yani meşhur olanı ile milli takımda beraber oynamıştık az da olsa. Defanstan onu izlemek ayrı bir zevkti. Ama tabii ki de Kadıköy’de 3-4 maçın yeri çok özel. Pancu kaleye geçince, gözlerimi kapatıp oynamıştım. Favori maçım Fenerbahçe’yi iki kafa golüm ile yendiğimiz maç. Bir hafta boyunca kafamı öpen kişi sayısını bilmiyorum.

AS: Şimdilerde neler ile meşgulsünüz?

RG: Bir futbolcu oğlum var ve okuyan bir kızım. Antrenörlük kursları alıyorum. Beşiktaş’ta antrenörlük yaptığımı hayal ederim arada sırada. Düş kurmak yasak değil ya!

AS: Beşiktaş’ı ve Türkiye’yi özlüyor musunuz? Ziyaret etme şansınız oluyor mu?

RG: Özlemez miyim? Brezilya’da sadece Beşiktaş’ın Avrupa maçlarını yayınlıyorlar, gecenin bir vaktı izliyorum. Gecenin sessizliğinde mahalleyi ayağa kaldırıyorum gol attığımızda. Yemekleri özlüyorum. Oğlum Yunanistan ikinci liginde oynuyor, senede bir onu ziyarete giderim ve mutlaka İstanbul’a uğrarım. Geldiğimde de Yasin ile tesislerde kalırım eski günlerin anısına. Otelde kral dairesi versen değişmem. Şimdiki futbolcular çok rahat, onlara anlatın bunları. Çok özleyeceksiniz Beşiktaş’ı.

RG: Taraftarlarımız için ayrı bir paragraf açmak istiyorum. Dünyanın başka bir yerinde yoktur maça takımıyla başlayan bir kitle. 11’e karşı 40.011 oynardık. Hele bir Bayern Munich maçımız vardı, onlar mı bizi izliyordu, biz mi onları belli değildi.

EN ÇOK İZLENEN VİDEOLAR
youtube kanalımıza abone olun